Zawód okulista – historia

Zawód okulista – historia
pracownia elektrofizjologii

Okulistyka to dziedzina medycyny, która zajmuje się rozpoznawaniem i leczeniem wad wzroku. Prawdopodobnie gdyby nie jej rozwój wielu ludzi nie mogłoby się cieszyć otaczającym ich światem. Problemy z wzrokiem bardzo mocno potrafią utrudnić życie codzienne w współczesnym świecie. Natomiast ślepota, która może być wadą wrodzoną lub nabytą uniemożliwia samodzielne funkcjonowanie.

Kiedy i gdzie wykształcił się zawód lekarza okulisty? Kilka słów o dziedzinie okulistyki znajdziesz poniżej.

Losy okulistyki

Pierwsze czynności okulistyczne były podejmowane w starożytności. Historyczne doniesienia wskazują na Persje jako jej kolebkę. To w słynnym na całym świecie kodeksie Hammurabiego zawarto zapisy o zabiegach wykonywanych na ludzkich gałkach ocznych.

Następnie rozwijano coraz bardziej tę dziedzinę wiedzy, bowiem przynosiła ona ulgę w ludzkich cierpieniach. Szukając pierwszych placówek szpitali, jakie specjalizowały się w okulistyce dotrzemy do rosyjskiego Petersburga, austryjackiego Wiednia oraz do centrum Wielkiej Brytanii, czyli Londynu. Wraz z upływem czasu wykształcono narzędzia pomocne w operacjach okulistycznych i coraz lepiej rozpoznawano choroby, między innymi zaćmę. W Polsce osobą, która podjęła się rozpowszechnienia wiedzy sztuki okulistycznej był Wiktor Szkolarski.

Dzięki jego działaniom powstał na terenie naszego kraju Instytut zajmujący się polepszaniem wzroku społeczeństwa. Nadano mu nazwę Instytutu Oftalmicznego. Operacji na oczach wykonywano coraz więcej. Obecnie istnieją nawet metody przywracania wzroku niewidomym oraz możliwość wstawienia implantów gałek, gdy dojdzie do usunięcia prawdziwego oka.

Kiedyś były to rzeczy niewyobrażalne. Oznacza to, że postęp medycyny na przestrzeni wieków jest ogromny. Zawdzięczmy go wszystkim lekarzom, jacy nie bali sie wykonywać innowacyjnych posunięć troszcząc sie o sprawność swoich podopiecznych. Dobrym przykładem jest niemiecki okulisa – G.

Bartish. Wykonał on jako pierwszy amputacje gałki ocznej u człowieka chorującego na raka tego organu.